Pozytywna Dyscyplina
Kara. Konsekwencja naturalna. Konsekwencja logiczna. Nagroda.

Dwa pytania do dorosłego:

  1. Co chcesz zmienić w zachowaniu dziecka?
  2. Jakimi motywami chciałbyś, aby kierowało się dziecko,     

kiedy zachowuje się tak, jak od niego oczekujesz?

KARY:

  1. mają na celu kontrolę zachowania zamiast nauczania,
  2. pokazują, jak wykorzystać władzę jako sposób rozwiązywania problemów,
  3. to formy robienia czegoś dziecku i za dziecko, zamiast robienia czegoś razem z nim,
  4. nie zachęcają dziecka do uczenia się z własnego wnętrza ani do uczenia się, jak wspólnie rozwiązywać problemy,
  5. odwracają uwagę dziecka od prawdziwych problemów (dziecko staje się bardziej zainteresowane uniknięciem kary niż uczeniem się wewnętrznej wartości właściwej decyzji),
  6. źle wpływają na relacje dorosłego z dzieckiem (a relacje są najważniejszym narzędziem wpływania dorosłego na rozwój dziecka).

REZULTATY STOSOWANIA KAR

4 „R” KARY ROZŻALENIE („Dorosłym nie można ufać.”, „To nie fair.”)REWANŻ/ZEMSTA („Zemszczę się.”, „Ja Ci jeszcze pokażę!”)REBELIA/BUNT („Zrobię im na złość.”, „Udowodnię, że nie mają nade mną władzy.”, „A masz!”) REJTERADA
wycofanie („Jestem złą osobą.”) lub
przebiegłość („Następnym razem nie dam się złapać.”)

NAGRODY:

  1. mają na celu kontrolę zachowania zamiast nauczania,
  2. pokazują, jak wykorzystać władzę jako sposób rozwiązywania problemów,
  3. to formy robienia czegoś dziecku i za dziecko, zamiast robienia czegoś razem z nim,
  4. nie zachęcają dziecka do uczenia się z własnego wnętrza ani do uczenia się, jak wspólnie rozwiązywać problemy,
  5. odwracają uwagę dziecka od prawdziwych problemów (dziecko staje się bardziej zainteresowane otrzymaniem nagrody niż uczeniem się wewnętrznej wartości właściwej decyzji)

REZULTATY STOSOWANIA NAGRÓD

  1. Ostatecznie przestają być skuteczne. Dziecko traci zainteresowanie pracą na nagrodę albo może pożądać atrakcyjniejszych (większych, lepszych) nagród.
  2. Nie pomogą dziecku rozwinąć chęci do wykonywanych zadań i działań, jeżeli nie ma za nie „zapłaty”.
  3. Uczą egocentryzmu. Dziecko uczy się myśleć o korzyściach („Co z tego będę miał?”), zamiast robić coś po prostu dlatego, że warto to zrobić.
  4. Zniechęcają, bo zależą od zakończenia zadania sukcesem. Brak nagrody, kiedy brak sukcesu, zamienia ją w karę, ponieważ z perspektywy dziecka zostało ono pozbawione czegoś, co mu obiecano.
  5. Podkopują wewnętrzną motywację. Dziecko nie ma możliwości rozwinięcia w sobie zainteresowania czynnością samą w sobie lub polubienia jej. Pamiętaj, że autentyczny wkład w pracę jest fundamentem poczucia odpowiedzialności i możliwości (przynależności i znaczenia).
  6. Odbierają wartość i degradują działanie, ponieważ pokazują nagrodę jako bardziej istotną.
  7. Zaburzają poczucie własnej wartości. Tworzą zależność od aprobaty innej osoby zamiast sumiennej oceny własnych działań przez dziecko.
4 „P” SKUPIENIA NA ROZWIĄZANIU PROPORCJONALNEPOWIĄZANEPEŁNE SZACUNKUPOMOCNE

Zamiast na karach i konsekwencjach skup się na znajdowaniu rozwiązań z dzieckiem!

Rozwiązuj problemy wspólnie.

Dziel się swoją radością ze wspólnej pracy.

Unikaj przedstawiania codziennych zadań jako ciężaru.

Zawieraj umowy i konsekwentnie je egzekwuj.

Zachęcaj dziecko do współodpowiedzialności za funkcjonowanie rodziny/grupy, przydzielając mu prace do wykonania.

Nauczaj i organizuj spotkania/narady rodzinne.

„Jestem dzieckiem i chcę po prostu przynależeć.”

Pamiętasz?

 „Dziecko zachowuje się lepiej, kiedy czuje się lepiej”.

Bibliografia:

  1. J. Nelsen: „Pozytywna Dyscyplina”, CoJaNaTo, Warszawa 2015
  2. J. Nelsen, L. Lott, S. Glenn: „Pozytywna Dyscyplina w klasie”, Pozytywna Rodzina, Milanówek 2015
  3. J. Nelsen, Ed.D., L. Lott, M.A.: „Pozytywna Dyscyplina dla nastolatków”, Pozytywna Dyscyplina, Warszawa 2018
  4. J. Nelsen:, Ch. Erwin, R.A. Duffy: „Pozytywna Dyscyplina dla przedszkolaków”, Pozytywna Dyscyplina, Pozytywna Dyscyplina, Warszawa 2018
  5. J. Nelsen:, Ch. Erwin, R.A. Duffy: „Pozytywna Dyscyplina. Pierwsze 3 lata życia”, Pozytywna Dyscyplina, Milanówek 2019
  6. J. Nelsen:, S. Foster, A. Raphel: „Pozytywna Dyscyplina dla dzieci ze specjalnymi potrzebami”, Pozytywna Dyscyplina, Warszawa 2019
  7. J. Nelsen, L. Lott, S. Glenn: „Pozytywna Dyscyplina od A do Z. 1001 rozwiązań na codzienne wyzwania rodzicielskie”, Pozytywna Dyscyplina, Warszawa 2020
Udostępnij na facebooku