SFORMUŁOWANIA ZACHĘCAJĄCE DZIECI DO ODPOWIEDZIALNOŚCI
I POZYTYWNEGO DZIAŁANIA (dla młodszych)
- Okaż wiarę, przypominając jak dziecko potrafiło współpracować w danej sytuacji w przeszłości.
Widziałam, jak rozwiązałeś taką sytuację wcześniej, jestem przekonana, że potrafisz to zrobić.
- Pytanie pełne ciekawości.
Zastanawiam się, na ile różnych sposobów jesteś w stanie to rozwiązać?
- Zauważenie emocji.
Naprawdę świetnie się tutaj bawicie. Ciężko jest skończyć zabawę i posprzątać. Które klocki najpierw zaczniemy chować do pudełka?
- Sprawdź, co dziecko wie i jak rozumie daną sytuację.
Na co teraz jest pora? - Poproś o współpracę i daj wybór.
Wiem, jak lubisz pomagać. Z kim mógłbyś to poukładać?
- Ograniczony wybór.
Chcesz najpierw odłożyć duże klocki czy małe?
- Powiedz, na czym dokładnie Ci zależy.
Piotrusiu, czas już odłożyć klocki.
- Użyj sygnałów niewerbalnych.
Połóż rękę na ramieniu dziecka i wskaż gestem, co powinno się wydarzyć.
- Oddaj władzę.
Jaki masz pomysł na rozwiązanie tej sytuacji?
10. Stwórz więź i przekseruj uwagę.
Zawsze jest przyjemniej, kiedy pracujemy razem. Co chcesz, żebym zrobiła, żeby ci pomóc?
(ale nie robić za dziecko)
SFORMUŁOWANIA ZACHĘCAJĄCE DZIECI DO ODPOWIEDZIALNOŚCI
I POZYTYWNEGO DZIAŁANIA (dla starszych)
- Określanie swoich granic: Jeżeli potrzebujecie mojej pomocy w odrabianiu pracy domowej, to jestem dostępna przed lekcjami we wtorki i czwartki. Nie pomagam w ostatniej chwili.
- Okazywanie miłości i zachęty: Czy wiesz, że zależy mi na tobie i jesteś dla mnie ważniejszy niż twoje oceny – niezależnie od wszystkiego?
- Wspólne rozwiązywanie problemów: Jak sądzisz, jak ci idzie praca? Czy masz ochotę wysłuchać, co mnie niepokoi? Może moglibyśmy się zastanowić wspólnie nad możliwymi rozwiązaniami?
- Najpierw stwórz więź: Widzę, że nie jesteś zadowolona ze swojej oceny. Wierzę, że potrafisz zrozumieć tę lekcję i wyciągnąć wnioski, co powinnaś zrobić, aby otrzymać ocenę, która będzie cię satysfakcjonować.
- Dystansowanie się od cudzych problemów: Nie podoba mi się, że się nie uczysz, bo uważam, że wykształcenie to ważna sprawa. Myślę, że dobre wykształcenie przyniosłoby ci korzyści w życiu. Naprawdę chciałbym, byś solidniej przykładał się do swojej pracy.
- Umowy, nie nakazy: Czy możemy usiąść i opracować plan dotyczący twojej pracy w klasie, który nas oboje zadowoli?
- Słuchaj bez naprawiania i oceniania: Chciałbym usłyszeć, jak ty to rozumiesz. Czy możesz mi powiedzieć, dlaczego wykonywanie zadań domowych nie ma dla ciebie znaczenia?
- Okazywanie wiary: Wierzę w ciebie i ufam, że potrafisz dojść sam do tego, czego potrzebujesz. Wiem, że kiedy będzie to dla ciebie ważne, będziesz wiedział, co robić.
- Zaciekawienie: Jaki jest twój plan?
Po prostu bądź…
„Jestem tu dla Ciebie.” „Jestem tu, aby Ci pomóc.” „Jestem.”
Dziecko mówi do Ciebie:
„Pomóż mi budować poczucie własnej wartości.
Wzmacniaj mnie. Nie oceniaj mnie.
Poświęć mi troszkę więcej czasu.
Uczę się życia razem z Tobą i dzięki Tobie.”
Co jeszcze Pozytywna Dyscyplina pomaga nam sobie uświadomić? Otóż:
„Zauważ, co jest we mnie dobrego i mów mi o tym, wzmacniaj mnie w byciu dobrym.” oraz „Jestem dzieckiem i po prostu chcę przynależeć.”
Bibliografia:
- J. Nelsen: „Pozytywna Dyscyplina”, CoJaNaTo, Warszawa 2015
- J. Nelsen, L. Lott, S. Glenn: „Pozytywna Dyscyplina w klasie”, Pozytywna Rodzina, Milanówek 2015
- J. Nelsen:, Ch. Erwin, R.A. Duffy: „Pozytywna Dyscyplina dla przedszkolaków”, Pozytywna Dyscyplina, Pozytywna Dyscyplina, Warszawa 2018
- J. Nelsen:, Ch. Erwin, R.A. Duffy: „Pozytywna Dyscyplina. Pierwsze 3 lata życia”, Pozytywna Dyscyplina, Milanówek 2019