Przechodzimy do „II” okresu warunkowego, w którym mówimy, że jeśli dana sytuacja w przeszłości lub teraźniejszości przebiegła by inaczej to teraz skutek także byłby inny. W tym okresie warunkowym w jednym zdaniu ( tym po IF lub WHEN) używamy czasu Past Simple a w drugim Future in the Past wyrażając przyszłość za pomocą WOULD

1.If I had more time and money, I would travel more often.
Gdybym miał więcej czasu i pieniędzy ( teraz) podróżowałbym częściej.Z tego zdania wynika, że nie mam ani dość czasu ani pieniędzy.

2.WE would buy a bigger house, if I won on a lottery.
Kupilibyśmy większy dom, gdybym wygrał na loterii. ( ale pewnie nie wygram)

W zdaniu nadrzędnym zamiast WOULD, możemy użyć MIGHT lub COULD

3.If I earned more, my wife could stay home and look after the children.
Gdybym więcej zarabiał, moja żona mogłaby zostać w domu i opiekować się dziećmi. ( z tego wynika, że jednak nie zarabiam zbyt dużo)

W zdaniu podrzędnym zamiast czasu Past Simple możemy użyć formy czasu Past Continuous.

4.If Paul were sitting with us now, it wouldn’t be so boring.
Jeśli Paul siedziałby teraz z nami, nie byłoby tak nudno.

5.If I knew it earlier I would never go there
Jeśli wiedziałbym o tym wcześniej to nigdy bym tam nie poszedł.

Porównanie typu I i typu II

If he comes tomorrow, we will go to the cinema together.
Jeśli jutro przyjdzie, pójdziemy razem do kina. ( myślę, że tak będzie )

If he came tomorrow, we would go to the cinema together.
Gdyby jutro przyszedł, poszlibyśmy razem do kina ( wątpie to jednak)